Pustynia Danakilska

Jak wyglądałoby połączenie piekła z niebem? Teoretycznie wypada ono na wysokości powierzchni Ziemi i jeśli to prawda, to najprawdopodobniej będzie to pustynia Danakilska. Dlaczego niebo? Wystarczy spojrzeć na zdjęcia. Dlaczego więc piekło? To jeden z najbardziej niegościnnych terenów na Ziemi.

Zacznijmy może od bardziej piekielnej strony. Otóż pustynia ta znajduje się w północno-wschodniej Afryce i leży na terenie północnej Etiopii, południowo-wschodniej Erytrei i na terenie Dżibuti. Znajduje się nawet 120 metrów poniżej poziomu morza. Jednak czym byłoby piekło bez wysokich temperatur? Średnia roczna temperatura wynosi tam około 30°C (dla Polski jest to w lecie zakres 16-20°C). Jest to także miejsce, gdzie padł rekord najwyższej średniej rocznej temperatury wynoszący 34,4°C. Niby dałoby się przeżyć, jednak za dnia temperatura przekraczająca 50°C nie jest tam niczym nadzwyczajnym, a zdarzają się nawet przypadki przekroczenia 60°C.
Piekło to jednak nie jest całkowicie suche. Rocznie spada tam maksymalnie 200mm deszczu (w Polsce średnio 600mm). Jednak jeśli już przeżyjemy gorące temperatury i suche lądy czeka nas jeszcze wzmożona aktywność sejsmiczna, która występuje na tym terenie. Jednakże nie ma się co martwić, gdyż nie zanotowano dotąd żadnego większego trzęsienia Ziemi. W parze z aktywnością sejsmiczną idą oczywiście licznie występujące na tym terenie wulkany. Aktywne wulkany oczywiście. Aktywne na tyle, że pustynia Danakilska zasłużyła sobie na miano jednego z najbardziej aktywnych wulkanicznie terenów na Ziemi.
Jednak tak jak w piekle, tak i na tej pustyni istnieje życie. Jednak znajduje się ono tylko na części jej terenu. Mieszkają tu głównie zwierzęta roślinożerne, takie jak zebra Grevy'ego, aul czy osioł afrykański. Oczywiście, jak na piekło przystało, znajdziemy tutaj także sporo siarki. Związkiem, który także przyczynia się do niegościnności terenu niewątpliwie jest sól kamienna. Sól ta pochodzi głównie ze słonych jezior, które niegdyś się tam znajdowały. Największym z istniejących tam jezior jest jezioro Asal, które nie dość, że jest drugim co do słoności wody jeziorem na świecie, to leży także w najniższym punkcie Afryki - 153 metry pod poziomem morza.

Co więc tam robią ludzie? Oczywiście widoki jakie poniżej zobaczycie przyciągają tam grupy turystów. Co jednak z lokalną ludnością? Otóż zajmuje się ona wydobywaniem "białego złota" Afryki. Czyli tego, co znajduje się niemal w każdej kuchni - soli. Ludzie wydobywają ją tworząc około 6-kilogramowe kostki, które następnie na grzbietach "tirów etiopskich", czyli wielbłądów, wędrują dziesiątki kilometrów do najbliższych miast.

Tak więc podsumowując, w miejscu tym znajduje się najniższy punkt Afryki, drugie co do słoności wody jezioro świata, jest to jeden z najbardziej nieprzyjaznych rejonów świata, mamy tutaj najbardziej aktywne wulkany oraz najwyższą średnią temperaturę roczną. Zapewne znajdzie się jeszcze kilka innych naj-, jednak nie zmienia to tego, że to piękne miejsce.


Niestety istnieje także smutna cześć opowieści. Otóż Pustynia Danakilska nie jest formalnie chroniona, nie znajduje się na liście UNESCO, a Etiopia nie utworzyła tu jak dotąd parku narodowego, nie wytyczono żadnych tras. Skarby ziemi rozdeptywane są przez coraz liczniejszych turystów.

źródło:  www.zwinka.pl